Şəfalı otlar və bitkilər

ış soyuğunu yaşayacağımız günlərdə xəstələnmək istəmirsinizsə, bu bitkiərin faydalarını yaxşıca oxuyun.

İtburnu

Xüsusilə C vitamini ilə zəngindir. Qəbizliyin qarşısını alır və qüvvətvericidir. Şəkər xəstəliyinə qarşı da istifadə olunur.

Bamya çiçəyi

Daxilən sinə yumşaldıcı və eləcə də dəridə olan çibanlar yox edilməsi üçün xeyirlidir. Qəbizliyə qarşı təsirli və zərərsizdir.

Nanə

Xüsusilə əsəb qaynaqlı mədə bulantılarında xeyirlidir.

Razyana

Mədəvi, qaz aparıcı və süd artırıcıdır. 

Zəfəran

Xəbərdar edici, iştah açan, qoxu və rəng vericidir. Dəyərli bir ədviyyatdır.

Səhləb

Afrodizyak, qüvvət verici, uşaq ishallarını kəsir.

Böyürtkən

Qəbiz, qüvvət verici, sidik və şəkər xəstəliyinə qarşı istifadə olunur.

Zəncəfil

Yatışdırıcı və qaz çıxarıcıdır.

Zərdəçal

Mədəvi, qaz çıxarıcı və öd artırıcıdır.

Lavanta

Sidik artırıcı, revmatizm ağrılarına qarşı qüvvətli, antiseptik, əsəb və ürək qüvvətləndiricidir.

Çörəkotu

İştah açıcıdır.

Çövən kökü

Müalicədə nadir hallarda istifadə olunur. Xüsusilə darçın halvası hazırlanmasında istifadə olunur. Sidik və bəlğəm çıxarıcıdır.

Dağçayı bitkisi

Xəbərdar edici, iştah açıcı, qaz çıxarıcı və mədə ağrılarında istifadə olunur və təsiri güclüdür.

Dəfnə yarpağı

Tərlədici, antiseptik və mədəvi təsirlərə malikdir.

Bibəriyyə

Daxilən qəbiz, həzm sistemi uyarıcısı, öd artırıcı və sidik çıxarıcı, xaricən isə iltihablı yaraların müalicəsində istifadə olunur.

Şam saqqızı

Tənəffüs və sidik yolları xəstəliyində istifadə olunan təsirli bir antiseptikdir.

Lalə

Yatışdırıcı, öskürək kəsici, sinə yumşaldıcı və xəfif uyuducu təsirlərə malikdir.

Dəvə tikanı

Qaraciyər xəstəliklərinə qarşı və öd olaraq istifadə olunur.

Tut

Meyvələrdən hazırlanan sirop və qarqara halında ağız və boğaz xəstəliklərində istifadə olunur.

Xardal toxumu

Dəriyə qan toplamaq və ağrı kəsmək üçün istifadə olunur.

Kök toxumu

Mədəvi, qaz çıxarıcı, hamiləlik önləyici və cinsi gücü artırıcıdır.

Adaçayı

Qaz çıxarıcı, antiseptik və qüvvət vericidir.

Zoğal

Təsirli və zərərsiz bir ishal kəsicidir.

Cirə

Qaz çıxarıcı, iştah açıcı, süd artırıcı və yuxu vericidir.

Qarğıdalı saçağı

Sidik çıxarıcı və daş düşürücüdür.

Mənbə

Хлебное дерево

Хлебное дерево

Хле́бное де́рево (лат. Artocarpus altilis) — однодомное дерево семейства Тутовые, вид рода Артокарпус. Его родиной считается Новая Гвинея, откуда полинезийцы завезли его на острова Океании. Сообщение подготовлено Черепановым Андреем.

Английский мореплаватель Уильям Дампир стал первым, кто в конце XVII века сообщил европейцам о дереве, чьи плоды заменяют туземцам хлеб. В конце XVIII века после голода на Ямайке возникла идея разводить здесь хлебное дерево как источник дешёвой и калорийной пищи для рабов на плантациях. С этой целью к берегам Таити был послан знаменитый «Баунти», однако собранные им саженцы до Вест-Индии не добрались. В итоге первые хлебные деревья привёз в Новый Свет в 1793 году корабль «Провиденс», они и дали начало плантациям этого растения на Ямайке и острове Сент-Винсент, а потом и на других островах Вест-Индии. Сейчас хлебное дерево распространено во многих тропических странах.Это довольно крупное, до 20-26 м в высоту, и быстро растущее дерево, облик которого несколько напоминает обычный дуб. Кора серая, гладкая. Некоторые ветки у хлебного дерева толстые, с облиственными боковыми веточками; другие — длинные и тонкие, с пучками листьев на концах. Листья растения необычайно разнообразны — даже на одном дереве могут встречаться и цельные, и перисторассечённые (более молодые) листья с различной степенью опушения. В зависимости от климатических условий дерево ведет себя как вечнозелёное или листопадное.Цветки мелкие, зеленоватые и невзрачные: мужские зацветают первыми и собраны в удлинённые соцветия; женские — в крупные соцветия в форме булавы. Опыляются крыланами (Pteropodidae). После опыления женские соцветия постепенно срастаются в большое соплодие (плод), по форме напоминающее округлую шишковатую дыню. Плоды образуются по одному или гроздьями на вершинах веток. Молодые плоды имеют зелёный цвет; по мере созревания они обычно становятся сперва желто-зелёными, затем жёлтыми или жёлто-коричневыми. Диаметр плода может достигать 30 см, масса — 3-4 кг. В зелёной стадии плоды твёрдые, с крахмалистой, волокнистой белой мякотью. После созревания плод становится мягким, мякоть приобретает кремовый или жёлтый цвет и сладковатый вкус. Все части дерева, включая незрелые плоды, содержат липкий млечный сок-латекс.Существует 2 основные разновидности хлебного дерева — «дикая», плоды которой содержат семена, и культурная, в плодах которой нет семян. Тем не менее, в плодах культурной разновидности время от времени тоже встречаются созревшие семена. Хлебное дерево — одно из самых урожайных плодовых растений; одно дерево приносит от 150 до 700 плодов в год. В благоприятном климате хлебное дерево непрерывно плодоносит круглый год; вернее, 9 месяцев в году, а затем 3 месяца «отдыхает» — и так на протяжении 60-70 лет. Скорость роста при благоприятных условиях 0.5-1.0 м в год.Дерево может расти при осадках не менее 1000 мм в год. Может выдержать 3 месяца засухи (с осадками не ниже 25 мм в месяц). Максимальная температура для растения — плюс 40 градусов, минимальная — ноль.

Sizləri salamlayıram